Phrasal Verbs

Phrasal Verbs คือ กริยาที่ประกอบด้วยส่วนที่เป็นกริยา ( verb ) และคำอื่น ( มักเป็นคำบุพบท ) เมื่อรวมกันแล้วความหมายมัdเปลี่ยนแปลงไปจากเดิม เช่น give up , get up

หลักสำคัญในการใช้ Phrasal Verbs หรือ Two-Word Verbs

1.เมื่อไม่มี direct object ต้องวาง adverb ไว้ติดกับ verb เช่น
– please come in.
– Don’t give up, whatever happens.

2. เมื่อมี object pronoun เช่น him, her, it, them, me, us, เป็น direct object ต้องวาง object เหล่านี้ไว้หน้า adverb เช่น
– I can’t make it out. (right)
– I can’t make out it.(wrong)

3. เมื่อมี noun เช่น BOOK , pen , houses , etc.เป็น direct object จะวาง noun ไว้หน้าหรือหลัง adverb ก็ได้ (verb +adverb +noun) หรือ (verb +noun +adverb) เช่น
– Turn on the light. หรือ – Turn the light on.

4. ตามข้อ 3 ถ้า object เป็นคำยาว เช่นมี object clause ขยายต้องวางobject ไว้หลัง adverb เช่น
– He gave away every BOOK that he possesed. (right)
– He gave every BOOK that he possesed away. (wrong)

5. ในประโยคอุทาน (exclamatory Sentences)ให้วาง adverb ไว้หน้าประโยคยืดหลักดังนี้
 5.1 ถ้าประธานเป็น noun เอากริยาตามมาได้เลย เช่น
-Off went john! = John went off.
 5.2 ถ้าประธานเป็น pronoun ใหัใช้แต่ adverb ไม่ต้องใช้ verb เช่น
-Away they went ! = They went away.

ประเภทของ phrasal verb

Inseparable Verbs with no objects

คือ phrasal verb ที่ต้องติดกัน ไม่สามารถแยกจากกันได้ ไม่ต้องมีกรรม เช่น
Speed up เร่งความเร็ว
Wake up ตื่นนอน
Stand up ยืนขึ้น
Come in เข้ามาถึง
Get on ขึ้น (รถ) / เข้ากันได้
Example : The plane will set off at 6 o`clock